jak zwojtek został strażakiem, a potem widział prawdziwych mormonów

przyszła pora pożegnać żółty kamień i ruszyć w dalszą drogę. znowu trzeba było jechać daleko, ale nie aż tak daleko jak w poprzednią stronę, więc jakoś nam ten czas zleciał. atrakcji miało być dziś niewiele, ale dziadek z tatą już się postarali, żeby było wesoło. w mieście pocatello zagadali z panem strażakiem z remizy i ten pozwolił mi wdrapać się do wozu. jak siedziałem za kierownicą to już prawie uruchomiłem syrenę, ale tata w ostatniej chwili mnie powstrzymał. na pamiątkę dostałem hełm i odznakę strażaka!

no a potem trafiliśmy do stolicy mormonów. nie wiedziałem do tej pory, że tacy mormoni to w ogóle są na świecie, ale, jak już kiedyś mówiłem, człowiek uczy się przez całe życie.

iii-ooo, iii-ooo

gotowy do akcji

miły pan strażak objaśnia mi co i jak

zmęczony wrażeniami przysnąłem, a tu za oknem takie widoczki

świątynia mormońska


i ja pod świątynią

jedziemy przez utah